Denbora luzez zain egon ondoren, eta urte eta ikasturte berrirako sarrerak duen energiarekin, berriro hasi ginen ikastetxean, babes-neurri egokiekin. Zaila izan da erabiltzaileak nola artatu erabakitzea, baina argi zegoen egin behar zela. Lantaldeak zenbait bilera egin ondoren, tailerretan nola lan egin eta garraioa guztion segurtasuna bermatuz nola erabili erabaki zen. Eta hasiko gara. Arrisku-talde bat etxean artatuko dute, familiek eta bideratzaileek hala erabakitzen badute. Gainerakoek beren helburuekin jarraituko dute, betiere beren segurtasuna eta ongizate emozionala lehenetsiz. Ikastetxe gisa, gure lehentasuna da lan egiten dugun pertsona bakoitzaren garapena babesten jarraitzea, bizitzan eta ingurunean agertzen diren erronkei aurre egiteko. Aurten, noski, handiagoak dira, beraz, pixka bat gehiago lan egin beharko da, eta gogo eta energia gehiago jarri, helburuak lortzeko. Animo, 2021 honetarako!!!
Aktibo jarraitzen dugu. Urte zail baten aurrean, gure hogei urteak ospatzea erabaki genuen guk. Hain paisaia grisa duten ospakizunetan pentsatzea zaila izan den arren, beharrezkoa izan da, hainbat arrazoirengatikLortutako guztiagatik eta honek ekarri ahal izan duenagatik.
Gure bizitzan egon diren eta dauden pertsona guztiak ezagutzeagatik
Atzoko Abenduaren 10a bezalako une ahaztezinak formatu berriarekin baina emozioz beteta partekatzea lortu izanagatik.
Eskerrak eman behar genizkielako bertan daudenei eta babesa eman digutenei, eta hala egiten jarraitzen dutenei.
Eta horregatik eta askoz gehiago ospatzen dugu orain egin dezakegun modu bakarrean. 20 urte hauek gogoratzea eta momentuak partekatzea.
Eskerrak eman nahi dizkiogu ikus-entzunezkoen taldeari egindako ahaleginagatik
Hiru proiektuen bideo orokorra:
Aktibo jarraitzen dugu. Urte zail baten aurrean, gure hogei urteak ospatzea erabaki genuen guk. Hain paisaia grisa duten ospakizunetan pentsatzea zaila izan den arren, beharrezkoa izan da, hainbat arrazoirengatik:
Lortutako guztiagatik eta honek ekarri ahal izan duenagatik.
Gure bizitzan egon diren eta dauden pertsona guztiak ezagutzeagatik
Atzoko Abenduaren 10a bezalako une ahaztezinak formatu berriarekin baina emozioz beteta partekatzea lortu izanagatik.
Eskerrak eman behar genizkielako bertan daudenei eta babesa eman digutenei, eta hala egiten jarraitzen dutenei.
Eta horregatik eta askoz gehiago ospatzen dugu orain egin dezakegun modu bakarrean. 20 urte hauek gogoratzea eta momentuak partekatzea.
Eskerrak eman nahi dizkiogu ikus-entzunezkoen taldeari egindako ahaleginagatik
Duela 20 urte lagun talde bat elkartu zen, bizitzan zehar beste bide bat egitera eraman zituen kezkei erantzun eta pertsonen eta herrien arteko elkartasunaren aldeko apustua egiteko.
Denontzako puntu komun batean, Burgosen eta duela hogei urteko abendu hotz batean, MUNDU SOLIDARIOA HELBURU sortu zen.Arrasaten eta Diriamban kokatu ginen formalki. Baina dena aurrera ateratzea ahalbidetzen duten pertsonak, gure egoitzak, gure bazkide, lagun eta senideak askoz leku gehiagotan daude banatuta.
Nikaraguako eta Euskadiko proiektuen bidez motibatu gintuzten printzipio eta balioei forma ematen joan ginen, eta erakunde gisa hazten joan ginen, baina baita pertsona gisa ere, umiltasuna eta aniztasuna ezaugarri hartuta.
Denbora horretan guztian, bidelagun izan ditugun udal, enpresa, pertsona eta erakunde askoren ekarpena jaso dugu, gugan eta gure lanean sinetsi dutenak. Gaur, eta bereziki aurten, eskerrak eman nahi dizkizuegu zuek gabe ezingo genukeelako lortu:
ESKERRIK ASKO GRACIAS THANK YOU DANKE
Guretzat hain garrantzitsua eta hunkigarria den egun hau guztiok elkarrekin konpartitzera gonbidatzen zaituztegu, ZOOM bilera baten bidez, AMSko eta proiektuetako kide guztiekin.
Gaia: AMS 20 Años / AMS 20 Urte / AMS 20 Jahre
Ordua: Abenduak 10, 2020 06:00 PM (Euskal Herriko Ordua)
2020a ahaztea kostako zaigun urtea izan da. Guretzat ere, urte garrantzitsua zen trukeko lehen esperientzia egiteko. Esperientzia horretan, programako talde bat Gipuzkoara etorriko zen, hainbat zentrotako lan-modua ezagutzera. Ezinezkoa izan zen, nahiz eta gure buruak beti ari diren proiektuak ikusarazteko modu berri bat asmatzen eta sinergiak egitea lortzen.
Pandemia horrek gogoeta egiteko beste puntu bat uzten digu: kolektibo ahulenak dira edozein motatako larrialdietan aurrera ateratzeko estrategietan beti atzean geratzen direnak.
Hori dela eta, dibertsitate funtzionala duten pertsonok krisi ekonomiko eta sanitariotik ateratzeko larrialdi-planetan atzean geratzeko arriskua dugu.
Garrantzitsua da denok kontuan hartzea ekonomiari, osasunari eta gizarte-arloari zuzendutako edozein garapen-planek eskutik helduta joan behar duela pertsona ahulenak plan horietan sartzearekin, eta, horrela, ez garela berriro itzuli behar hasiera-hasierara, guztiok berdinak garela erakusteko borrokarekin hasi baitzen.
Hala izango den itxaropena dugu.
Horregatik… altxatu gara, mundu guztia bezala, denok bezala… eta gure ezaugarri diren indarrak batzen hasi gara… hemen gaudelako… eta inork ahaztuko ez duen segurtasuna dugulako.
Esan behar zigunak gure inguruan hain garrantzitsua den aste batek urte bat izango zuela ez zela ohiko modu berean egingo… gauza bat gehiago, desberdina egiten dena: gure komunikatzeko modua, elkar agurtzea, heztea… hainbat gauza dira, eta baliteke ez hautematea. Baina gu arduratuko gara.
Proiektu honi hasiera eman zionean, desgaitasunaren egunean, maitasuna irudikatzen zuen jarduera bat egitea esan nahi zuen, jendeak pertsona «desberdinekiko» izan zezakeen maitasuna.
Urte batzuen ondoren… dena aldatu zen… astebetean, desgaitasuna zuen pertsonak, gure NTP taldeak besteak beste, hainbat modutan eta hainbat ekintzarekin eskatzen zuen, gainerakoen antzera tratatuko direla, aukera eta eskakizun berdinekin, orain arte izan den errealitatea aldatuz. Mezua «ez gara desberdinak, zuen pertzepzioak egoera desberdinean jartzen gaitu» izan zen. Martxak, tailerrak, jarduera nagusiak, antzerkia eta gure esku zegoen guztia erabiltzen ditugu bizitzaren aurrean ditugun gaitasunak eta jarrerak erakusteko.
Gaur, berriz ere, gure esku dagoen guztia erabiltzen dugu erakusteko… hemen jarraitzen dugula… gure eskubideak eskatzen jarraitzen dugulako eta gure zailtasunak erakusten jarraitzen dugulako, orain egungo egoerak gora egiten baitu.
Orduan desgaitasunaren aste hau hasi genuen, betiko gogo biziz.
Eskerrik asko hor jarraitzeagatik. Eskerrik asko hemen jarraitzen laguntzeagatik.
Martxoaz geroztik, konfinatuta gaude, eta ezin konta ahala harri zeharkatu ditugu pixkanaka-pixkanaka gainditzen ari garen bidean. Bitartean, familiek une eta esperientziak partekatzen dituzte beraiekin, itxaropen pixka bat ematen digutenak, eta etxetik lanean jarraitzera bultzatzen gaituzte, nolabait laguntzen saiatuz. Zuekin partekatzen ditugu gure bihotza txiki-txiki egitea lortu duten esperientzia batzuk, hala nola Marvineko aita santuaren bideoa eta hitzak, eta Petrona andreak Sandraren urtebetetzea ospatzea.
Eta bitartean, guk gure lana etxetik egiten jarraitzen dugu, gazteekin partekatzen eta orain familiekin ere, oraingoz ikastetxean egin ezin duguna, prestakuntza. Gaur egun, garrantzi handia ematen diogu osasun emozionalari, uste baitugu orain ezinbestekoa dela egoera hori guztia erabiltzen jakitea, baina ez dugu ahazten autonomiari buruzko prestakuntza eta lan-tailerrak. Atsegin izatea espero dugu, eta laster jarraitzeko modu bat aurkitu ahal izatea espero dugu, erabiltzaileentzat eta langileentzat arriskurik eragin gabe. Ekoizpen-arloa. Paketatzeko tailerra. Gema irakaslea
Psikoterapiako arloa.Autokontroleko tailerra. Kenyako irakaslea
2020ko abenduan hogei urte beteko dira hainbat lagunen artean AMS Mundu Solidarioa Helburu sortu genuela. Nik hiru urte neramatzan Diriamban, Nikaraguan. Heziketa Bereziko ikasketak amaitu berritan iritsi nintzen hara, eta artean ez nekien bertako errealitateak nire bizitzaren norabidea aldatuko zuenik.
Nikaraguara iritsi nintzen lehen aldian ezagutu nuen egoerarakin, ezin izan nuen beste alde batera begiratu. Aniztasun funtzionala zuten pertsonak eskolan artatzen zituzten, baina 14-15 urtetik aurrera inbertsio hori eta arreta hori galdu egiten ziren. Haur horietako asko beren etxeetan bilakatzen ziren heldu, euren inguruari eta komunitateari ekarpenak egiteko aukerarik gabe. Zerbait egin behar genuen hori aldatzeko, eta, beraz, jende askoren laguntzarekin proiektu txiki bati ekin genion, gazte horiei erantzun bat eta espazio bat emango ziena.
Egun batean Silviok, proiektuan parte hartzera gonbidatu ostean, zera esan zidan: ‘Nik ez dut ezer ikasi nahi. Nik lan egin nahi dut!’. Baliagarria izan nahi nuela erakutsi zidan, gizartearen parte izan nahi zuela. Hori izan da gure helburua urte hauetan guztietan: kolektibo ahulenei prestakuntza eta lana eskaintzea, osotasunean gara daitezen eta gizartean parte-hartze aktiboa izan dezaten. Ordutik «la jefecita» naiz.
Hogei urte baino gehiago igaro dira ordutik. Elkartea sortu genuen, proiektu honetan eta beste batzuetan sinetsi zuten pertsonen laguntzarekin, gaur egun ere gu babesten jarraitzen duten horiei esker. Ezer gutxirekin, gela txiki batean hasi ginen, praktiketako irakasleekin. Urte gogorrak izan ziren. Soldataren zati bat ordaintzen zidaten pertsonen laguntza jasotzen nuen, biziraun nezan, eta zenbait erakundek, Jesus Caminantek adibidez, dohaintza egin zuten proiektua hazten joan zedin. Eta hala egin genuen, elkarte gisa eta «Guk ere ahal dugu» izeneko proiektua sortu genuen, hasieratik izan ginena laburbiltzen duena: munduko txoko honetan inolako eskubiderik eta babesik ez duen eta bere bidea eraiki behar duen herritar kolektibo horren lana, indarra, konpromisoa eta borroka bistaratzeko tresna.
Eta familia handi bat osatu genuen. Ia ehun erabiltzaile eta langile gara, aniztasuna barne hartzen duena. Gure lan egiteko modua hobetzen joan gara, pertsona askori esker, eta horietako batzuek beren arrastoa eta denbora utzi dute bertan.
Hogei urte eman nituen Diriamban, familia handi horrekin batera hazten, eta duela ia hiru urte itzuli nintzen: Arrasatera, gu han egon ahal izateko hainbeste lan egin zutenei laguntzera. Ziur nengoen ni gabe ere ondo egongo zirela.
Nikaraguako egoera sozio-ekonomikoa ezaguna da. Aurten, ez dago gehiegi kontatu beharrik… pandemia hasi zen, eta mina eta sufrimendua areagotu egin dira. Diriamban gu baino astebete geroago konfinatu ziren, eta familia handia garenez, telelana egiten eta beharra zuten familiei janaria eramaten hasi ziren. Izan ere, zaurgarritasuna izan da beti gure erabiltzaileen ezaugarria.
Eta berriro ere haiekin elkartuta sentitu nintzen, konfinatuta nengoelako ni ere eta egunero sareen bidez komunikatzen ginelako. Baina arazoak hasi dira. Urte askoan, proiektuarekin jarraitu ahal izan dugu udal txiki eta ez hain txikien diru-laguntzei esker, baita enpresena ere eta gure bazkideena, baina… egungo krisiarekin diru-laguntzak geldirik daude.
Gizarte-laguntzarik eta langabezia-laguntzarik ez dagoen herrialdea denez, soldatarik edo laguntza txikirik jasotzen ez duten familiak eta langileak oso egoera zailean egon daitezke… eta orain kasuak ugaritzen ari dira, eta kaosaren garaia iritsi da.
Eta hemen nator ni, unerik zailenetan eta hainbeste premia dagoenean zuri laguntza eskatzera, berriro ere, Nikaraguan utzi nuen familiarentzat. Ezin dugu bazkari solidariorik egin, ez zozketarik, ez merkaturik… orain ezer ez. Sareak soilik geratzen zaizkigu, eta mezu hau zabaltzea, zure ekarpena lortzeko, ahal duzun hori, hilabete konplikatu hauetan aurrera egin ahal izateko. Eta mezu hau zabaltzeko laguntza ere eskatzen dizugu, zure lagunei eta ingurukoei helaraztea, ezagutzen bagaituzu bereziki, badakizulako zein den 20 urte hauetan egin dugun lana.
Hilabete batzuk daramatzagu AMSn gure aurrez aurreko jarduerak bertan behera uztea erabakitzen, eta gure lana sare sozialetara, sentsibilizaziora eta lineako lanera eraman dugu. Ez da erraza izan, baina erabiltzaileengana hurbiltzen saiatzen gara gure telefono mugikorra erabiliz, deituz edo wasap bidez mezuak bidaliz. Komunikazio hori proiektu bakoitzeko koordinatzaileek egiten dute, bakoitzaren egoera jakiteko eta arlo bakoitzeko arduradunak egiten ari diren ikus-entzunezko informazioa eman ahal izateko. Gaur bideo bat aurkeztu dizuegu, gaur egungo garapen-sustatzaileen taldeko kide batzuek eman dizkiguten argazkiekin, eta ikasle gisa duten egunerokotasuna erakusten digute. Eskerrak eman nahi dizkiogu Erikari ere, elkarteko bi proiektuetarako eta langileentzako maskarak egiten egindako lanagatik.
Eta prestakuntzarekin jarraitzen dugu – Inoiz ezin izan genuen imajinatu, ikus-entzunezko baliabideen bidez prestakuntza bat egin ahal izatea, eta are gehiago gure arloan -, baina hemen gaude, beti egokitzen edo, behintzat, saiatzen.
Emaitzak, jakina, zailak dira, eta eskerrak ematea besterik ez zaigu geratzen, jakina, familia-gurasoei, ahalegin handia egiten ari baitira zentroan egiten diren lanen zati batekin jarraitzeko.
Gure erabiltzaileentzat, oso garrantzitsua da tailerretako lankideengana eta erraztaileengana norberaren telefonoaren edo senideen bidez hurbildu ahal izatea, bizi dugun egoera ulertu ahal izateko.
Gainera, zentrora joateko bakarrik bada ere, atera ezin izateak okerrera egiten du borondatezkoa ez den itxialdia onartzeko orduan.
Horregatik, haien errutinak hurbiltzen saiatzen gara, bideoen bidez eta produkzio-tailerren erabiltzaileentzako materiala hurbilduz.
Elikaduran ere laguntzen jarraitzen dugu.
Gure bideoak aurkezten jarraitzen dizuegu, baita familiek eta erabiltzaileek aste hauetan egindako lanaren emaitza ere. Eskerrik asko guztioi.
El pase de diapositivas requiere JavaScript.
Yelba errezeta berri batekin:
Cristelek eskumuturreko erraz bat egiten erakutsiko digu
Beken programaren zati garrantzitsu bat justifikazioa da. Sustatzaileen bekak beren kontuetan uzten dira, eta hil bakoitzaren amaieran egindako gastuen fakturak entregatu behar dituzte, urtero Espainiara bidaltzen baita proiektuaren justifikazio osoa egiteko informazio guztia.
Justifikazio-taldea arduratzen da informazio hori guztia taldeka antolatzeaz: bigarren Hezkuntzakoa eta unibertsitatekoa, eta bakoitzari hurrengo hilerako dagokion gordailua berrikusi eta kalkulatzen du, bereak barne.
Gauden egoeran, justifikazioak otsailetik atzeratu genituen, orduan egin baitzen azken justifikazioa, baina klaseek aste santuaren ondoren jarraitu zuten, eta bekaren beharrak lehendik genuen sistemara itzultzera behartzen gaitu.
Hori dela eta, atzo osteguna, apirilak 30, AMSn bi hilabeteen justifikazioa egin genuen (martxoa eta apirila), prozesua ziurtatuz eta guztioi garraio partekatua saihesteko oinez hurbiltzeko eskatuz.
Eskertzen dugu guztiok ahalegin handia egin izana hori posible izan zedin, eta modu seguruan antolatu zirela ikus daiteke.
Programako gainerako jarduerak lehengo bekadunen eta bekadun berrien ekarpenen bidez egiten dira, eta bideoak egiten eta informazioa igotzen ari dira, plataformetan partekatzeko eta pixkanaka partekatzeko.
AMS Mundu Solidarioa 